Sanki Nazım Hikmet in günlerini yaşıyorum. Zindan dan Mehmed’e mektupları yazar misali.
Dünya bana zindan oldu ondan mı.
Ne sana kendimi acındıracak bir kelime yazarım ne de sığınacak bir liman olduğunu bu amansız fırtınanın uzağında.
Tüm çabalarım fırtınayı uzaklaştırıp pırıl pırıl bir güneşin aydınlattığı bir limanda tekrar gözlerine bakıp seni sevdiğimi gözlerimden okuma imkanını sana verebilmektir.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi