Yokluğun Anam Şiiri - Ruhi Hatunoğlu

Sensizliğin acısı nehir oldu akıyor
Yokluğun yüreğim de kanayan bir yaradır
Yangın yeri özlemin ateş olmuş yakıyor
Senin yokluğun anam kanayan bir yaradır.
***
Kan deryasına döndü görmeyen bu gözlerim
Yaşadığım sürece inan seni özlerim
Anlatmaya yetmiyor seni artık sözlerim
Senin yokluğun anam kanayan bir yaradır.
***
İçim de bir uktedir yokluğun sensizlikle
Seni kaybettiğim gün bitmişim bensizlikle
Damarımda ki kanım akmıyor içtenlikle
Senin yokluğun anam kanayan bir yaradır.
***
Her acıya dayandım bambaşka senin acın
Sinem param parçadır bitmiyor senin sancın
Yokluğunun çaresi olmaz iken ilacın
Senin yokluğun anam kanayan bir yaradır.
***
Yokluğun acısını sarmışım bedenime
Toprakta yeşerirken acın değer tenime
Bakmayacaksın artık kör olan gözlerime
Senin yokluğun anam kanayan bir yaradır.
***
Senin için gözyaşım toprakları suladı
Azrailin kılıcı yüreğim de parladı
Gittiğin günden beri bu göğsüm hep daraldı
Senin yokluğun anam kanayan bir yaradır.
***
Ruhinin acısını hiç bir şey dindirmiyor
Unutmak şöyle dursun anam acın bitmiyor
Hasretin bir dağ gibi büyüyüp küçülmüyor
İnan yokluğun anam kanayan bir yaradır.

08.12.2019/OLTU