Yokluğun adını koyamadılar

Yok işte
Yoktan ne olur
Yok diyor ki bize
O kadar uğraş verdiler,
Bir türlü şu yokluğun adını koyamadılar
Sevgi desem birden yok olmuş tatile çıkıvermiş
Saygı da yoklukta kalabalığa karışıvermiş
Azıcık bilgiyi de çok gördüler zavallıya
Bir türlü şu yokluğun adını koyamadılar
Üstüne başına baktım içler acısı
Üzerinde urba yok
Çoraplar yırtık, baş parmaklar isyanda
Yok, yok olmaz demeyin
Ne söylesem sizlere
Yok işte sevgi sözcükleri gizlenmiş
Kavga, şamata, aldatmaca diz boyu
Hani bila tarih yok olmuş
Doğru dürüst olabilsin insanoğlu
Demde sohbet, çayda dem yok
Yok ağzının tadı inanın belki bugün
Yarın ne getirir o da bilinmez ama
Yok dedi cebimde metelik para
Bozuk plak gibi çalıyor hayat
Uzanmak için aradı kanepe
Ortada şilte de yok
Çaresizliğin adı belki yok
Hava yok, su yok, yaşam yok
Nerede yaşıyoruz uzayda mı diyeceksiniz
Malum insanoğlu yokluğu yaratan
Tadı tuzu yok yaşamanın derken
Var olanın kıymetini de bilemeyen
Üstü başı zengin, ye kürküm ye dersen
Urbanın içinde insanoğlu da bulamazsan
Yok dedikçe, yok olunurken
Kayıp zamanın telafisi ise hiç yok
Yokluğun adını koyamadılar yok işte yok....
İlhan Koruyucu