Yokluğun Acının Mahlası

Gölgeler yok oldu,
Yokluğunda bir bahar vuruldu.
En sevdiğimdin,
Tek özlediğimdin,
İlk vazgeçtiğimdin...!

Bir kurşun kıvılcımıyla vurldu gece
Ansızındı,kansızda,an'sızdı
Ve durup öylece ağladı...

En sevdiğimdin.
En onulmadık yaralarıma sürdüğüm
Tek merhemimdin.
Tek özlediğimdin.
Yokluğun bıçak yarası
Yokluğun acının mahlası...

Yokluğundan kaçılmıyor yok'oluşun zor
Zorluyor yüreğimi.
Zoru sevmiyor,zor oluyor,zor'la unutulmuyor
Zor aşkın sancısı...

Yaktığın ateş üfleyerek sönmüyor
Soğumuyor tenimde yaz
Ve sen bu yazgıyı bir yere yaz!
Bu yaz yazabildiğin kadar yaz.
Adı aşk olan bir hüzün olsun elinde saz
Ve mezarımı derin kaz
Duyulmasın bir daha sesim.
İlk vazgeçtiğimsin demiştim ya!
Yalan! ! !
O aslında benmişim...