Yokluğun Şiiri - Mahmut Aslan

sen olmadan sabah denemez güneşin doğuşuna
gül değil ellerin değmeden çiçeğe
senle dörtnala atlarla koşan zaman
geçmek bilmez çöreklenir ve hep gecedir yokluğun

durmak nedir bilmez alır başını gider
yokluğunda hayat
kara posta trenlerinde arka vagonlarda
beklemek gibi sarsıntılı

şehirde ışıklar yanıp söner
duraklarda birikir ter kokuları
yokluğun kalabalık şehirler gibi
siren seslerine gömülmelidir

bin bir gece masallarında
karabasan düşler gördürür
yokluğunun biri bin gece
ve her biri bin güneşle örtülmelidir