20.Şubat.2006
Yokluğun günüme açmamış güneşler gibi
Her yer karanlık ve zindan gibi
Yokluğun dilime vurmuş bir lal gibi
Sessiz sedasız hayatlar gibi
Yokluğun ya acı bir zehir gibi
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
