Yokluğun yok ettikçe benliğimi,
Bir çığ gibi büyüyorsun gözlerimde,
Üstüme çöken sislerin içerisinde,
Kayboluyorum var olan hayallerine doğru.
Kendi kanlı yağmurlarımda yıkanıyor,
Kendi çağlayan nehirlerimin sellerini coşturuyorum,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta