Yokluğun Şiiri - Nazan İzmirli

yokluğun
ne çok şey
koparıyorsa
içimden

sonbaharın
renk cümbüşünde
gözleri boyaması
hazalları önüne katması gibi

yokluğun
ne çok
şeyler de
ekliyor
bir bilsen
bir bilsen yokluğunla
koparılan yapraklarımı
onlar görünen yanım
silkinir hüzünlerden
salarım köklerimi
kaynağı derin sulara
can verir yeniden
dallarıma
sen olursun
her filiz bir tomurcuk
yaprağım olursun
geri dönen
hayat veren
üzerine yüzlerce
şiirler güftelenen
bu mevsimler daha
çokkkkkkkkkkkkkkk
yaşanacak
bir bilsen

bir gün
işte bir gün
nefessiz
yapraksız
köksüz
kalma korkusu sarar
içimi

tamam........!
birgün belki
ama
bugün
neden.........!

zamansız mevsimleremi kaldık

susma
tek bir hece
neden.........!

16.12.2005-antalya