Yokluğun Şiiri - Azmi Güneş

I.

yorgun sözlerimle duygularımı anlatamam
habersizim,uzaklarda biryerlerdesin
özlemin kabardı,taşıyor yüreğimden
karanlık çökünce bu şehre sesin dalgalanır
ararım bulamam tekrar hüzne dalarım
ve sayende öğrendim gözyaşlarımda yüzmeyi

II.

gökyüzünde yıldızlar ve ay parlıyorlar
kalbimde dönersin diye hala bir umut var
beklemek acı veriyor ve soğuk
titriyorum aşkın geçiyor içimden

III.

hayatım paramparça,
dizlerimin üstüne çökmüşüm
ellerim gözlerimin üzerinde kelepçeli
parmaklarımın arasından damla damla süzülüyor
gözyaşım,gizlenmiyor
gülen gözlerim gülmüyor artık
çöz kelepçelerimi de gör ne halde
gel anahtar sende

14.09.2005