Yokluğun… Şiiri - Şamil Tunçay

Hasret;
Yüreğime nakışla işlenmiş bir süs
Ben hayatta dargın hayat ise bana küs
Senden ayrıldığımdan bu yana
Gecelerim uykusuz
Yüreğim çöl gibi
Kupkuru ve susuz
Beni bir anda terk ettin hiç düşünmeden
Sualsiz sorgusuz…
Acılar yolumuz olmuş
Kederler sonumuz
Nerede hata yaptım bilemem
Dönmen için;
Ruhumuda verdim gönlümü de
Şimdi bir canım kaldı
İstersen onu da veririmde
Ama şimdi ben sensizliğinle kaybolmuşum
Senin tesellini hasret türkülerinde
Ve sigaramın dumanında aramışım
Ben mecnun olmuşum sen gittiğinden beri
Artık neye yarar ki
dönsen de dönmezsen de geri.