Sarmış ömrümü yokluğunun dikenleri, yıkılıp bir köşeye öylece, sensizliğin altında ezilişimi izledim sessizce..
Kirpiğimin ucunda dondu gözyaşım, ve celladın mezbahasında canhıraş ararken kendimi,
avucumda kesiliyordu umudun soluğu..
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta