Sarmış ömrümü yokluğunun dikenleri, yıkılıp bir köşeye öylece, sensizliğin altında ezilişimi izledim sessizce..
Kirpiğimin ucunda dondu gözyaşım, ve celladın mezbahasında canhıraş ararken kendimi,
avucumda kesiliyordu umudun soluğu..
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta