Bir sigara dumanı gibi uçup gitmeseydin
Yetim kalmazdı düşlerimiz
Zemheri soğuğu ortalamıştı yılı.
Karakışın 17’sinde 17 numaralı otobüs koltuğunda
titrerken tüm kılcallarıma kadar
el salladın çaresiz bakışlarıma.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
