Yokluğun Şiiri - Şahin Yenilmez

Yokluğun;
Yağmurun toprağa
Denizin martıya uyanışı gibidir,
Açarsın avuçlarını tutabilmek için damlaları
Ama yerlere düşenler hep gözyaşı gibidir

Gözlerin hiçbir şeyi aramamaktadır artık
Bakarken ufukların derin sessizliğine
Ve düşünürken sebepsiz çaresizliğini
Yalnızlığın kalır bir tek geride.

Yokluğun;
Dalların rüzgara
Rüzgarın uçurtmalara özlemi gibidir,
Kırarlar birbirlerini belki çoğu zaman
Ama yaşamakta böyle zemheri
Böyle geçicidir.