Yokluğun;
Ölümün yalın hali…
Varlığında yokluğun;
Nefessizlik..!
Nefes alamıyorum,
Ölemiyorum…
Koşmak istiyorum,
Ayaklarım bende değil…
“Gelsen” diyorum,
Sesimi duyan yok…
Çığlıklarım da nefessiz,
Sesim de nefessiz,
Nefesim de çaresiz…
Varlığında yokluğun;
Nefessizlik…
Nefes alamıyorum!
Kayıt Tarihi : 31.5.2022 09:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Sevdaa diye adlandırılan ve kavuşma ihtimali olmayan bir kadına...
![Çizgili Mavi](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/31/yoklugun-432.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!