Kokun gelir burnuma bir yerlerden
Mıhlanırım öylece olduğum yere
Kalbim, kalbim yerinden çıkacakmış gibi çarpar
Sanki hemen arkamdaymışsın gibi gözlerim seni arar
Kokun gelir burnuma bir yerlerden
Bir kış günü bembeyaz karlar üzerinde
Oturmuşum bir banka
Dalarım uzun uzun, uzak diyarlara
Kokun gelir burnuma bir yerlerden
Ansızın, yüreğime bir hüzün saplanır
Nefesim daralır ruhum sıkılır
Yokluğun, yokluğun beni esir alır..
Kayıt Tarihi : 14.2.2020 21:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Uzaklarda olup da gönlümüzde taht kuranlara...
![Hediye Nur Yurttaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/14/yoklugun-408.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!