Sancılı bir bakirenin doğumu gibiydi
Yokluğun...
Adını binlerce kez bellettim
Bu ıslak, dilsiz kaldırım taşlarına
Derisi yüzülmüş Nesimi gibi
Hırkasız ıslandım gözlerimin yağmurunda.
Ama işte aşktı bunun adı
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta