Sobanın üstündeki güğümle hatırladım
Sohbetine sevdalı türküler yazdığımı
Bir uyluk kemiğinin en dayakçı yeriydi varlığın
Ve kızışın en sevdalı hasretti, vatanım
Bir bayram sabahı kolonya kokmasıydı varlığın
Namazın en secdesiydi babalığın
Kokunu alamayışımdı belki vatansızlığım
Belki gül kokmasıydı yattığın toprağın
Gidişler hep kör mü eder insanı baba
Artık göremeyişim mi olacaksın bayramlarda
Ve duyamayışımsa geceye hasret şairi
Uyan artık sevdasız vatansızlığıma baba
Kayıt Tarihi : 5.5.2018 00:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!