YOKLUĞUN
Düz bir adamım ben
Öyle afili, janjanlı lafları bekleme sakın
Ne gelirse ağzıma sakınmam söylerim
Yokluğun diyordum
Yokluğunun en çok benzediği şey ustura yarası
O kadar derin, o kadar acı verici
Otogarlar kadar sıkıcı
Ve o kalkışlardaki mendiller kadar nemli
Dualık ağızlardaki isyan kadar zalim
Açın karnındaki gurultu kadar sesli
Ölüm kadar kesin
Nefes kadar sahici
Yokluğun işte
Yokluğun yoksulluğum
Daha ne olsun
Kayıt Tarihi : 31.5.2018 16:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Güler 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/05/31/yoklugun-384.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!