Yalnızlık değil benim derdim.
Yalnızlık suretine bürünmüş yokluk.
Melankolik bir filmin fragmanını andıran yokluk.
Yoklugun demeye dilim varmıyor bir türlü.
Küf tutan pencere çerçevelerine,
Oturduğum kafelerin masalarına
Parktaki o yalniz banka kazıdığim ismin çıkmıyor aklimdan.
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta