Yokluğun Şiiri - Mehmet Çakır

Hani su altında duramazsın ya
İşte beni öyle boğar yokluğun
Uyanıp yanında bulamazsın ya
Her sabah güneşle doğar yokluğun

Ufkumda yüklüdür kara bulutlar
Bir hüzün şarkısı söylüyor rüzgar
Bazen yağmur bazen dolu bazen kar
Her mevsim üstüme yağar yokluğun

Hep vuslat içindir çektiğim zahmet
Sabrettim olmadı sonu selamet
Bazen deprem olur bazen kıyamet
En büyük öfkeye değer yokluğun

Benden uzak kaldı attığım adım
Baktığım her yerde seni aradım
Kıymetini ayrılınca anladım
Ölümden betermiş meğer yokluğun

Sensiz bu derdimi kime söyleyim
Hasret işgalinde kalmış köleyim
Sensiz kalacaksam artık öleyim
Son bulmayacaksa eğer yokluğun

20 NİSAN 2006
BAFRA