Yoklugun
Sen yoktun ya
Yine hayat anlamını yitirdi
Dipsiz kuyulara düştüm
İsyan ettim hayata
Kahır ettim kendime
Derin düşüncelere daldım
Seni Beni Bizi düşündüm
Cehennem oldu yandım
Çıkamıyorum içinden çıkamıyorum
Feryat figan haykırıyorum
Olmuyor sensiz olmuyor
Sen yoktun ya
Acı çektim mutsuzdum
Ne gün bitti ne gece
Uyku düşman oldu
Sol yanım sızladı ağrıdı
Aşkımı fısıldadım sessizce
Rüzgarlar sana getirsin diye
Ama ağlamadım yokluguna
Bir tebessümün yeterdi bana
Candan bir merhaba
Olmadı bu gözler şimdi ağladı
Feryat figan haykırıyorum
Olmuyor sensiz olmuyor
Sen yoktun ya
Ben tükendim bittim
Bu gün ağlayamadım
Şimdi kanlı gözyaşı döküyorum
Aşkın sevdanın batağındayım
Tutmuyorsun elimden
Ben çırpınıyorum
Çırpındıkça da batıyorum
Battıkça da çırpınıyorum
Sonunda ya yanacagım
Yada batacağım
Bunun sonu belli yok olacağım
Ölüp huzur bulacağım
Feryat figan haykırıyorum
Olmuyor sensiz olmuyor
Kayıt Tarihi : 12.7.2017 21:50:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!