Sabahın bunaltıcı sıcağı, yerini yağan sağanak ile akşamın serinine bırakırken, buz tutmuş bir kavganın galibi gibi görüyorum kendimi...
Dev cüsseli bir adam olarak, minik yüreğim ve cılız sesime yenilmiş söyleyemediğim herşeyi yutkunuyorum.
Sıkıntımı dile getirmiyor, yüreğimin yangınını yağan sağacağın söndürmesi için sırılsıklam oluyorum.
Sen ise sessizdin hemde hiç olmadığı kadar, ben kendimi aşarcasına hırçın.
Beklemeye alışkındım ama bu kez sanki herşey farklı gibiydi. Aklımdan geçen tek düşünce "keşke biraz daha sarsılsaydım " ...
Kayıt Tarihi : 15.7.2018 00:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!