Yokluğun Şiiri - Emin Alsancak

Bir yerde birikmiş sözlerim yok.
Kimsenin yolunda kaybolmuşluğum da.
Hep kendimde zannediyorum kendimi.
Dinlemek güzel beni, sözlerimin boşluğunda...

Batan gemide, düşen uçakta olmaktı,
Kırgın kaderimizin payına düşen.
Al olmaya nazır bir yanaktı,
Gamzesinden kalbime yürüyen...

Geceye kattım yine yorgunlukları.
Bir şarkı açtım yokluğunun adına.
Yeşertmeye çalıştım umutları.
Şurda ne kaldı ki varmaya yanına...