Uzun zamandır duymuyorum seni
Ama sesinin cıvıltısı kulağımda
Acı veren yokluğun derinlere inerken
Nefesinin ılıklığı nefesimde
Nereye dönsem aklıma giriyorsun
Bir gülüp bin gidiyorsun
Sona ulaşamamak şöyle dursun
Ne ateşlerde yandığımı bilmiyorsun
Açlık gibi sevgiye muhtaçlık
Sonuna geliyorum bazısında
Güneş doğduğunda bile karanlık
Öldüm bile yalnızlık ve yokluğun arasında
Kayıt Tarihi : 20.4.2017 20:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!