Kalemim yazmaz oldu
Defterimde isyan etti bana
Kör düşüncelerim düğümlendi
Nedir bu çektiklerim Mevla
Daha fenası
Nuh'un tufanı gözlerimde koptu
Şimşekler çaktı öldüresiye
Yer gök sel oldu
Deryalarda boğuldum
Kör ışıklar yanar gözlerimde
İsa gibi çarmıha gerildim
Yok artık sevgin gönlümde
Bir sen vardı bir zamanlar hayal alemimde
Sanki kör bıçaklar kesti kökünden
Bir zamanlar Leyla-Mecnun vardı
Onlar ayrıldı aşksızlık çölünden
Denizler dalgalanır gözlerimde
Öykülü geceler
Mutluluk ışıkları yok artık gözlerimde
Kement atmak ister bana algın
19. Aralık 969. Mersin.
Ziya ArifoğluKayıt Tarihi : 3.7.2013 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!