Yokluğun Şiiri - Mehmet Soysal

Ay değil yıl oldu sen benden gideli
Gençliğim tükendi sevdana düşeli
Sana yanarım kendimi bildim bileli
Kara Sevda Senin Adın Sevdiğim

Özlüyorum kokunu o gülen yüzünü
Gönlümü hoş eyleyen tatlı sözünü
Atamıyorum ruhuma çöken hüzünü
Keder bende Senin Adın Sevdiğim

Hayatımı zehir etti sensiz geçen günler
Sol yanımı talan etti seni götüren dünler
Sana gitmez ise boştur yazılan sözler
Roman bende Senin Adın Sevdiğim

Can çekişiyor dugular yüreğim kanıyor
Mutsuzluk kolun açmış yolumu gözlüyor
Bu beden çaresiz hep seni bekliyor
Çaresizlik bende Senin Adın Sevdiğim

Sensiz bu yürek sorma neler çekiyor
Gelen her gece yeni bir hasret ekiyor
Sevdan bende ne azalıyor ne de bitiyor
Sonsuzluk bende Senin Adın Sevdiğim