Öyle yoksun ki,
Yokluğunun çokluğunda azalıyorum.
Parça parça dökülüyor varlığım,
Gözlerimden bakışın
Gittiğinden beri...
Hatıraları çekip üzerime yorgan misali
Avunmaya çalışsam da nafile.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta