Yokluğun Şiiri - Veli Kuzu

buralar hiç değişmedi

gökyüzünün rengi

sokağın ışığı

evin girişi

sensizliğin büyük boşluğu hala aynı

işe gittiğim yol hiç değişmedi

kol saatim,giydiğim gömlek

kentin esareti

yanlızlığın garipliği

duyduğum duymadığım her şey aynı

sadece içimde büyüyen hasretin değişiyor

olur olmadık bana şiir yazdıran

anıları kahpece fikrime saplayan

değişiyor

değişiyor

ve

artık çok ağırlaşıyor