Bu kaçıncı yokluğun da
Anıların idam sehpasına çıktım
Hasretinin yıldızlarını kac defa yüreğimden düşürdüm
Ömrümü özlemin yağmurları ile islattim
Kursağımda kuruyan anıların isliklarını
Efkarımı toprağa ektim
Uykularımın gelgitlerine sarıldım
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta