Yokluğun Şiiri - Zeki Çelik

YOKLUĞUN

Sakın ha izinsiz uzağa gitme,
Memnun eder elbet şairim seni,
Mütevazi davran, kalbi incitme,
Hanemde yokluğun üzüyor ben.

Karanlık görünür koridor yolu,
Mutfak leva bası bulaşık dolu,
Boş bırakma sakın eli ve kolu,
Hanemde yokluğun üzüyor ben.

Balkona çıkarım mehtap oluşmaz,
Komşular kıskanır, kimse konuşmaz,
Yazı da yazamam kafam çalışmaz,
Hanemde yokluğun üzüyor ben.

Oturma odamız nedense sessiz,
Yatak odamızda kalırım hissiz,
Yaşayamam asla yarsız, nefessiz,
Hanemde yokluğun üzüyor ben.

Zeki duygusunu sana iletti,
Zemheri buz kesti, sanki jiletti,
Vuslata erdiren küçük biletti,
Hanemde yokluğun üzüyor ben.

10-9-2022 ZEKİ ÇELİK