Yoklugun Şiiri - Rubar Özgürdogan

Sanki yeni doğdum;
Doganın en hür ve köklü ağaçlarından
Meşe ağacının birere birer
Yeni yeni filizlenen fidelerinin
Bir parçası gibiydim.
Öyle yorgun,öyle mutlu,öyle buruk bir sevinç
Çırpınan hüznün şaşırmış bir halin ortasındayım
Bir yanım filistin(direnişte) gibi
Diger yanım dersim 38(katliamları) gibi
Öyle bir bir çırpınış,öyle bir savruluştuki benimkisi
Adı bile hazmedilmiyor çoğukez
Ama bir savaşçının tüm gerçekligiydi bu
Bir savaşçının ölümdü enfazla yaşayacagı şey ve birde....

Ya benim yaşadıgım neydi? sevdigim!
Nerde o dersimde katledilen lazın acısı
Nerde o kürdistanda kucaklanan Türkün türküsü
Ve inadına yoksayılan kürdün ağıtı
Hiçbiri bu sendin.
YAŞAMA SAVRULUŞTUR YOKLUĞUN.