Yokluğun zehir zemberek içimde,
Sözcükler vuruyor beni,
Görmezden gelinmeyecek sözcükler.
Kısacık bir zamana nasıl sığdırdın,
Hem sevgiyi hem güveni-güvensizliği sonra,
Artık asla inanmayacak olduğum sevgiyi.
Yaralı cümlelerimle aşkı anıyorum şimdi,
Kara gözlüm bu ayrılık yetişir,
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
Devamını Oku
İki gözüm pınar oldu gel gayrı.
Elim değse akan sular tutuşur
İçim dışım yanar oldu gel gayrı.
Ayların sırtında yıllar taşındı,
feraye hanım,
duygu yoğunluğu iyi ayarlanmış,son cümledeki tasvir oldukça güçlü olan başarılı dizelerinizi beğeniyle okudum..tebrik ediyorum..
+10 puan
'Sadece geceleri kanayan bir yarayım ben,'
sadece bu dize bile şiire damgasını vurmuş.
Gerçekten de gece olup yalnız kaldığımızda yaralarımızın kanamasına izin verir; gündüzleri,
herkesle beraber gülmeye çalışır yaralarımıza tuz basarız.
Bu güzel şiirinizden dolayı sizi gönülden kutluyorum tebrikler, muhabbetle selamlıyor nice şiirlere diyorum.
Yalnız ne var ki dileğim, bu yaşta hayatın güneşli gülümseyen yüzünü de görmeniz sevgiler
Duygu/kurgu düzlemindeki her ileti şiirdeki iç ses'ten çıkıyor ve 'o'olana yöneliyor.
Dizelere yaslandırılan soru(n)lar aşkın öteki yüzüyle ilintili.
Yaşamı anlamsızlaştıran bu başat çöküş durumu şiirin bütüncül yapısını hüzüne bulamaya yetiyor.
Serbestte yetkin bir sunum.
İlgiyle okudum.
Kutluyorum Efendim.
Erdemle.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta