Yokluğun Şiiri - Furkan Çubukçu

Bir ağustos gecesinde
Ürkek
Yorgun
Sessiz
Ve kimsesiz
Gezinirken anılarımın üstünde öylece
Yine hüzün siyahına büründü gece
Şimdi adının harfleri arasına sıkışıyorum..

Senin hasretindi
Acıyı yüreğime giydiren
Bir soluk daha alamam
Tutmazsa gözlerin gözlerimden
İçimde infaz edilmiş bir baloyannis
Karanfil dudaklarını
Dudaklarına değdiren..

Kaç cümlede anlatılır
Payıma düşen yokluğun
Yokluğun
Kaç cehennem büyütür içimde
Kaç gayya kuyusunda kuşatıyor beni
Sensizliğin alevleri
Kaç gün daha geçecek
Böyle yalnız ve sensiz
Oysa ben hep seninle geçirmek isterdim
Ölümden kaçırabildiğim günlerimi..

Eğer sen
Bir gün gidersen
Benim de bir aydınlık gider içimde
Ne zaman eski bir mısrada rastlasam sana
Bir damla olup düşerim üstüne...