Yokluğun Şiiri - Selin Yüce

Bir kelime vardı "yokluğun"
Ben bir türlü alışamadım buna
Belki de kabul etmek istemediğimdendi.
Belki de seni hala unutamadığımdandı..

Gündüzleri bir şey olmuyor da
Gece olunca bi hüzün çöküyor üstüme..
Hiçbir yere sığamıyorum..
Saatlerce yürüyesim geliyor
Sanki yürüdükçe geçecekmiş gibi..
Herkes seni soruyor
Ne diyeceğimi bilmiyorum
" Beni benden alıp götürdü" diyorum sadece
Anlamıyorlar..
Zaten anlamalarını da beklemiyorum..
Sen bile beni anlamazken..
Onlar nasıl anlasın..

Yokluğun neydi sahiden
Uykusuz gecelerim mi
Susarak ağlamalarım mı
Hüzünlerim mi
Acılarım mi
Neydi sahiden
Bir türlü anlamını bulamadığım yokluğun

Belki de senin yokluğunla ben de yok oldum..
Kendimi kaybettim
Kim olduğumu unuttum..
İnsan kim olduğunu unutur mu?
Unutuyor işte..
Unutuyor..
Sensiz geçen günlerim her şeyi unutturuyor..