Yokluğun... Şiiri - Fırat Alsancak

karlı bir gecede erittiğim ömrüm,
tükenmiş anılarımıza hep hasret...
yağmur damlalarıyla ıslanan pencerem,
iki damla gözyaşından ibaret...

perde perde kapanırken zaman ardımdan,
en güzel suretin geçer düşümden,
ne hayır bekliyorsun ki ey hayat benden,
yaşamaya küskün, yorgun bir bedenden...

derin ve kırgın bir geçmişe yaslanırken kalbim,
sevgili, yüzünü her gördüğüm yere nakşettim...
yalnızlık derin bir ızdırap, sensiz çektiğim,
her an suretinle yaşamak ister gözlerim...

yokluğunla geçiyorum yalnızlığın semtinden,
sıcaklığımı kaybettim, sımsıcak ellerinden,
bin asır geçse de gözlerinin üstünden,
biliyorum, yine de gitmeyeceksin benden...

şimdi terk-i diyar eylemez yalnızlık beni...
gelir peşim sıra, hep tutar ellerimden...
görmek arzusuyla yanarken, yüzünü, ellerini...
yokluğundur, her gecenin üçünde gelen...

30 Temmuz 2010 Cuma