YoKLUĞUN Şiiri - Kazım Uzun

YoKLUĞUN

Yokluğun yağıyor,
Kurak sılama…
Vuslatına çorak topraklarım
Dermansız tutmaya,
Özlem sicimlerini…
Bir erozyon ki!
Sorma gitsin…
Kapıldım amansız sele
Akıyorum cansız,
Okyanus denen
Kocaman karnına feleğin…

Öyle fakir ki kaldırımlar,
Gölgen dahi yok…
Hangi gökyüzüne dönsem
Kapkaranlık, ay tutulmuş...
Güneş desen...
Firarda, haber dahi yok dönüşüne dair...
Bir garip, öylece kaybolmuş hayatın da...
Yaşadığından habersiz, ölümüne çaresiz...

(Antalya – 02.01.2010 – 21:38)

Kazım Uzun
Kayıt Tarihi : 2.1.2010 22:03:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Hikayesi:


Yokluğunda Dünyam stop dedi Bütün mevsimler hazan Yokluğuna dayanmak ne mümkün Eğer ki sabır vermezse Yazgıyı yazan............................... Şemsettin DERVİŞOĞLU Ben Yokluğu yalnız bende sanırdım Meğerse ne yokluk çekenler varmış Derdimi herkesten aman fazla sanırdım Yoklukla yaşarken ölenler varmış.................. Orhan GENCEBAY YOKLUK NEDİR SİZCE? HASRET Mİ? AÇLIK MI? Açlık neye? Özlem kime? ...BİR TEK O'NA AYANDIR..

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (22)

Kazım Uzun