Yokluğun Şiiri - Güven Sabuncuoğlu

Hüznün yarısıdır,aklın düşte kayboluşu.
Adım adım yaklaşıp karanlığa,
Saklamak çok eski bir gelenektir,soysuzu.
Ve aşk ani iner göğsündeki ayrılığa.

Düşünmek şimdi bütün büsbütün.
Ateşli bir hasta gibi sayıklamak şuursuzca.
Sardımı baştan başa sadık hüzün.
Gözlerin usul usul hayallere dokununca.

Ne kokusunu unutursun ne saçlarını karasının;
Ancak sen düşte kalan bir doğrusun.
Yalanlar uydurarak inan şimdi geçmişine zamanın.
Anla ki soluğu yoktur yokluğun.