Üşüdüm....
Çok üşüdüm yokluğunla.
Ayaklarım buz tuttu,
Yüreğim matem.
Ateşler yaktım
Kütüklerden alev alev.
Yalazı yıkadı yüzümü
Erimde içimdeki buzlar.
Üşüdüm...
Çok üşüdüm yokluğunla
Isıtmaya yetmedi yün yorganlar.
Sen sarmala istedim bedenimi
Yoktun...
Boşluğa uzandı kollar.
Karaydı gece
soğuktu yatak
Özlemin kalbimde bir BIÇAK.
17.11.2009
Kayıt Tarihi : 21.11.2009 09:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!