Yokluğun Şiiri - İlker Murat Çinitaş

Kalbim,yokluğunun nöbetçisi,
teskerem hayli uzak.
uzansam hasretine dokunuyorum,
şafak kaç gün bilemiyorum.
gün,ay,yıl bana tuzak.
takvim sayfalarını
zamana inat
çifter çifter yırtıyorum.
en uzun kış gecelerinde
bir an önce sabah olsun diye
geceye kanat takıyorum.
yokluğunda geçen zamanı,
sana yaklaştırmak için
bilsen ne çabalar harcıyorum.
Ey!
gittiği zamanı unuttuğum
yüzünü ve sıcaklığıını unutamadığım,
güzel yüzlü sevgili;
neredeysen çık da gel
vakit çok geç olsa da.
karanlık olmasın diye
yollarına mum yakıyorum.
ve döneceğin yollara
göz kırpmadan bakıyorum.

...imcinitas..