yokluğun insanı kendisiyle düşman ediyor
hiçbir ülke ara bulamıyor inatla çatılmış kaşlarına
aramızda büyük bir gözyaşı nehri
atlasam boğulacağım
bakışlarının derinliklerinde
oysa tek bir gülüş yeter beni kurtarmaya
bilmiyorum inadına mı ağlıyorsun
Kayıt Tarihi : 27.1.2009 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!