Yokluğun Şiiri - Sinan Turan

• 

  Yörük Kızı

  Yokluğun
  
  Bu sabah yokluğun daha çok dokundu,
  Seni daha çok özlediğimi anladım.
  Bakınca yatağımdaki boşluğa,
  Gözlerim doldu hatta ağladım...
  
  Düşündüm bir an,
  Sanki sen varmışsın sandım yatağımda,
  Sarıldım sana sımsıkı ama,
  Sen yoktun ki yanımda...
  
  İnanmak istemedim yokluğuna,
  Sanki kapı çalacak ve sen geleceksin,
  Aşkımsın,canımsın nefesimsin deyipte,
  Sıcak bir buse konduracaksın dudaklarıma...
  
  Oturup kahvaltı masamıza seninle,
  Birlikte doymalıydık sevdamıza.
  Ve bu sabah sen olmalıydın bu evde yanımda...
  Üzülmemeliydim yokluğuna,sarılmalıydım doyasıya...
  
  Sesine hasretim duymadığım anları yaşadım saymıyorum,
  Bitsin artık bu özlem diye Allah'ıma yalvarıyorum,
  Biliyorum son sevdam çok iyi biliyorum,
  Kavuşacağız en kısa zamanda...
  
  Bitecek bu hasret birgün elbet,
  Seven bu iki yürek bir araya gelecek,
  Her sabaha beraber uyanıp güne birlikte veda edecek,
  Sabret deli yangınım,sabret kadınım,
  O günlerde elbet gelecek...
  
  Yeter ki vazgeçme benden,
  Vazgeçme sakın beni sevmekten,
  Mutluluğumuzu ölümsüz kılacağız,
  Yeter ki sabret ve dönme verdiğin sözlerden...
  
  ...özlemler....ahhh bu hasretlik hiç olmasa değilmi ne kadar güzel olurdu...ellerinize yüreğinize sağlık..çokda güzle dile getirmişniz...tebrik ediyorum başarılarınızn devamını dilerim arkadaşım..

  Devamını Göster

  • 0
  • 0

  Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (1)