Yokluğun Şiiri - Yorumlar

Yokluğun
her gelip geçenden sorma buraları
akşamlar eşlik ediyor hüzünlere yine
mevsimler değişmedi hiç senden sonra
yıllara tutunan yapraklar kurumadı henüz
dökülmesinler zamansız diye
umutlarını tutuşturdum
rüzgarların eline.

“Sayın Ercan,şiirine girişte, “tümden gelim” metodunu kullanıyor. Henüz kim olduğunu bilmediğimiz ve sadece
şiirin adından hareketle “yokluğu” nun farkına varılmış/şairde “yokluğu” ile farkında olduğu veya farkında oluşu
süregelen bir “sevilen varlık” iması var! Ona, “her gelip geçenden sorma buraları” derken(bu dizede “her” sözcüğü
atılsa daha uygun olur!)tabiat-insan ilişkisi yönünde değişen bir şey olmadığı hatırlatılıyor. Akşamlar yine hüzünlüdür. Mevsimlerin, “sevgili varlık”tan sonra da düzeni bozulmamıştır.Yapraklar,bir ağaç için nasıl yaşama/ bahara tutunmak anlamına geliyorsa,umut da insanlar için öyle bir anlam taşır. Tüm acılara,yitiklere rağmen hayat
devam eder!”

güne bakanlar boynunu bükmüş
güne aşıklar güneşe hasret
akşam sefaları kokmuyor eskisi gibi
cam güzelleri şakıyarak açmıyor
yokluğuna küstüler mi ne.

“Evet,hayat devam eder ama,insanın bir de yüreği/duyarlılığı vardır! Biz,eşyaya ve tabiata nasıl bakarsak,onlara
bu bakış anlamını verir.Duygu,eşyaya damgasını vurur!Tabiat varlıkları, “sevgili”nin yokluğunda,adeta insan bilinciyle hareket ederler! Sevgili,kendilerini terk etmiştir ve günebakanlar,akşam sefaları,cam güzelleri kırgınlık
göstermektedir.Şair,kendi ruh halini eşyaya giydirir ve acısının büyüklüğüne tanık gösterir onları.”

mahallede eskilerden üç beş insan
hatıra niyetine
oturuyorlar akşam sabah
adına türküler yakarak
kapı önlerinde.

“Sadece tabiat varlıkları/kozmik alem değil;yokluğundan söz edilen varlığın sosyal çevresi de “sevgili”nin yokluğuyla mutsuzdur. Kapı önü sohbetleri yavanlaşmış,bir alışkanlık ve görevi yerine getirme anlamı kazanmıştır
mahalle dostlarının muhabbetleri.Bu sohbetler biraz da,aralarından ayrılan bir dostun hatırasını taze tutma,onu
yad ederek yaşatma eylemi niteliği taşımaktadır.”

sesin duyulmuyor ya artık
yinede sen varmış gibi içinde
tüm görkemiyle
selam veriyor Nevşehir taşları
gelip geçen hemşehrilerine.

“Ayak(!) seslerine alışkın Nevşehir’in paket taşlı sokakları,kaldırımları yokluğunda bile,gelip geçene senden bir
ses/hatırlatma olup yansır.(Burada şiirin hüzün duygusunu ve duygu mantığını bozan benzetmeler var: “Yine de
sen varmış-sın-(!) gibi içinde/tüm görkemiyle/ selam veriyor Nevşehir taşları/gelip geçen hemşehrilerine(!)”dizeleri
sanırım aceleye getirilmiş ve şiir bütünlüğüne uymayan bir yama duygu olarak duruyor.)

yıllar su gibi akıp geçsede
evinde herşey,heryer aynı
bir tek sen
bir tek sen eksiksin içinde anne.

“Yiten sevgili varlığın,bir film diliyle konuşursak,kameranın yöneldiği/yakınlaştığı yerdeki son karede ‘ANNE’ olduğunu anlıyoruz ve bu okuyucuyu sarsan bir duygu yoğunluğu yaratıyor. Evet,Nevşehir’deki ev,yıllar akıp
geçse de aynen tutulmuştur;hatıraya saygı düşüncesi ile. Bu durum,şairin “anne” ölümüne alışamadığı,bu gerçeği kabullenemediği duygusunu getiriyor bir bakıma. Şair ,edebiyatın çokça işlediği “anne” sevgisini,ölüm-hayat ve
hayat-insan çelişkisinde/ilişkisinde ele alırken abartısız bir şiir dili kullanıyor.Her ne kadar,anneyi geri dönüverecek mişçesine bekleyen bir ruh hali seziliyorsa da,şiirin bütününde ve üslup seçiminde ölümü genel bir kabulleniş var.
Sanırım bu da,şairin inancıyla,dünya görüşüyle ilgili durumdur.”

acının üstünü kapatmıyor yıllar... nedense.
..
yıllar geçtikce yokluğu alışamıyorsun nedense
hep eksik..
hep o eksik...
sevgiler hiç eksilmesin

Vefanın saygısını sevgileyen sıdkın gönülden tahayyüllere yanık anılarını işleyen duyarlı yüreğin anneye özlemini ezgileyen okundukca sevgi ve saygı açan çiçeklerle güzelleşen şiirinizi kutar,başarılarınızın devamını dilerim.Esen kalınız.Erdoğan Vural

HELAL OLSUN VALLA...ÇOK GÜZELDİ....SAYGILAR

her gelip geçenden sorma buraları
akşamlar eşlik ediyor hüzünlere yine
mevsimler değişmedi hiç senden sonra
yıllara tutunan yapraklar kurumadı henüz
dökülmesinler zamansız diye
umutlarını tutuşturdum
rüzgarların eline.

İçtenlikli samimi çok güzel bir şiir kutlarım saygılarımla

Tebrikler...çok beğenerek okudum.Ant+10

özlem büyük ve değerli...

saygılarımla kutluyorum...

sesin duyulmuyor ya artık
yinede sen varmış gibi içinde
tüm görkemiyle
selam veriyor Nevşehir taşları
gelip geçen hemşehrilerine.

yıllar su gibi akıp geçsede
evinde herşey,heryer aynı
bir tek sen
bir tek sen eksiksin içinde anne.

Güzel dizelerdi.
Saygılarımla.