Yokluğun Şiiri - Burhan Gündoğan

Bir akşam yenilgisi olur
Seni düşlerime almadan önce
Biliyorum güneş yine gelecek sevincime
Bu mavilikler
Bu altın sarısı tarlalar
Bu yollar boyunca akıp giden sular
Bu beni cehenneme götürüp getiren serüvenler

Aç mı beni izleyen gözler
Niçin Ramallah' ta ölüm yaşamaktan önce
Giriyor evlere
Bu kan neden yokluğa güler
Öyle sanılıyor ki elli yıldızlı göklerde
Kan akmadan çöle
Bahtiyarlık yoktur yeryüzünde

Ve ben gülmeyi özledim
Ve ben yaşmayı özledim
Ve ben çöl içinde nedirse susamışa vaha
Filistin' de barışı özledim
Umutla her sabaha