Yokluğun, karanlık gecede titrettir yüreğimi.
Yıldız yağar, karanlıklar üstüme örtülmeden.
Sabah uzak, tanyeri bana dönmez
Irmaklar sessiz akar, yüreğime damlayan kan.
Ağlayan yüreğim, üşüyen bedenim
Ömrümden, bir demet kopar.
Yarına koşan çocuklar gibi.
Bedenimden ayrılan,
Sana olan aşkın kokusu.
Uzaklara gider,
Ayrılır bu limandan sessiz, mağrur.
Kayıt Tarihi : 6.7.2008 17:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özgür Yılmaz 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/06/yoklugun-164.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!