Salarım ateşlerimi,
Acıların ormanına.
Ve ezilir avuçlarımda,
Yokluğun...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Az ve öz sözle anlatılanı makbul Tebrikler!...
Yüreğinize,
Emeğinize,
Kaleminize sağlık.
Ant+
Doğum gününüz kutlu
Her şey gönlünüzce olsun,
Yeni şiirimi sizinle paylaşmak istedim,
Değerli yorumlarınızı bekliyorum,
Sevgiyle kalın.
İnanmam Artık
Önümde diz çöküp yalvarıyorsun
Küllenen ateş yanmaz biliyorsun
Zorlama boş yere uğraşıyorsun
Yalanmış aşkın, inanmam artık.
' Iki kelimeyle ne kadar cok sey anlatmissiniz..tebrikler Jerfi hanim..'
yokluğun derken aslında ne kadar da var olduğunun resmi...Sevgili Jermi ne güzel anlatmışsın varlık/yoluk çizgisini...sevgilerimle iyi ol:)
kısa ve öz
yüreğine sağlık saygı ve sevgilerimle kutlarım
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta