Yokluğun Şiiri - Muazzez Karaduman

Muazzez Karaduman
60

ŞİİR


3

TAKİPÇİ

Yokluğun

Geceyi örter üstüne
umarsız ayak sesleri
pencereler ışıksız
üşürüm sırılsıklam

tanırım yokluğunu
gece gözlü.....
beyaza dönmez karası
hasretin....
gökkubbenin mavisi

bilsen kıskanırdın
kapanmayan yaram
parça parça birikmiş
mısralarda gölgelerin

çatıdan düşen bir buz parçası
sözlerin....
çıkarken çarptığın kapı
sancılı gözler tütünsü

firarda aşk.....
tünemiş sinsi akbaba
ayrılığın acısı güze
elem her sözünde

alışmışlığım.......
yetim yüreğim zaten böyle
yanımda, sayıyorum
akışını kipriğimde bulduğum

artık ummanlara anlatıyorum
kadere vuran hasretini
ebediyyete vakfet
yinede unutma

yağ sevgi yağmurlarıyla
ne zaman istersen.

Muazzez Karaduman
Kayıt Tarihi : 20.8.2006 17:26:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Merâl Özcan
    Merâl Özcan

    yokluğun içsel sızısı o kadar net görülüyor ki çizdiğiniz resimde Muazzez Hanım...başarılı çalışma olmuş... selamlar...

    Cevap Yaz
  • Ali Binboğa
    Ali Binboğa

    Yokluklar her zaman tanıştır işte.Gidişler ise aklımıza ortak.Ve kaybedileni mecburen mısralamak şart olur.Yokluğun acısını hafifletmek ve aslında birazcık olsun unutmak için.Unutabilmek için.Dahada doğrusu şuki bu unutma çabaları,gönüle su serpmek gibidir.Hasreti anlatmaktayız,kara saçı,kara gözleri yazmaktayız.Ağalayan gönülü kanayan yarayı sarmaktır çabamız aslında.Öyle bir hasrettir işte.
    Günüzleri yok olup gece hayale gelen.

    Tebrik ediyorum şairi saygı duyuyorum.

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Muazzez Karaduman