Kör bir bıçak gibi yokluğun
Hücre hücre kanatıyor içimi
Dağlanıyor yaram en onulmaz yerinden
Efsunsuz bir iksir gibisin
İliklerime dek işlemişsin
Yitiriyorum kendimi
Ölümü bile özletiyor yokluğun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Böyle umutsuz bitince şiir ne söylenir.İşte ben onu bilemedim.Tebriklerimle...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta