Yokluğun Şiiri - Aşık Benli

Bak ne hale düşürdü beni yokluğun,
Her akşam güneşle batasım gelir...
Sensiz yaşamanın yok bir anlamı,
Ömrümü ömrüne katasım gelir...

Gelsin bütün acılar kapımı çalsın,
İster yorgun geceler canımı alsın,
Kuş tüyü yataklar hep sana kalsın,
Kaldırımlar üstünde yatasım gelir...

Lütfedip yanıma gelmesen bile,
Kadrimi kıymetimi bilmesen bile,
Bana hiç bir değer vermesen bile,
Seni hep el üstünde tutasım gelir...

Ayrılık olsa da verdiğin hediye,
Sevmişim bir kere ben ölesiye,
Kalbimden değerin azalır diye,
Senden başka her şeyi atasım gelir...

(Aşık Benli)