Yokluğun Şiiri - Mustafa Gökoğlu

Boynumda yeşile çalan bir düş sancısı,
Yeşile uzandıkça elim kuruyor.
Fırtınalar biriktiriyor gözlerim.
Gözyaşım gözlerimin hiddetiyle çoğalıyor.
Akıp gitse bir türlü,
Akmazsa mendilin boynu bükülüyor...

Yokluğun;
Kimliksiz bir ıslık saklı kentin yağmurunda.
Attığım her adımda gölgem yanıyor.
Sır sızdırıyor içime sığmayanlar.
Göğsümün kafesinde soluğum külleniyor.
Yanıp küllensem bir türlü,
Yanmazsam ateşin boynu bükülüyor...

Yokluğun;
Etten tırnağa haber götüren güvercin.
Avcı vurdukça kan damarsız akıyor.
Benimle ağlıyor gökyüzü, benimle börtüböcek.
Sigaram dilim pas tutunca yükeniyor.
Ölüp tükensem bir türlü,
Ölmezsem kefenin boynu bükülüyor...