Kimsesiz bir cümlenin kelimelerinde kaybolduk,
Yarını sorgusuz bir akşamın yıldızlarının altındaydık
Günün adı hiçlik ama biz yokluk saatinde var olduk
Gözümüzün önünde biçimsiz harfler,
En karanlık sayfaya yazılan renksiz kelimeler…
Ve nereden baksan on kişiyiz,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta